Strengthen the Roots

Foto door Natura Bolivia

Lokale en inheemse gemeenschappen zijn vaak rechtstreeks afhankelijk van het landschap waarin zij leven voor hun voedsel, water en cultureel welzijn. Al vele generaties lang zijn zij de hoeders van het landschap door hun sterke band met de natuur en een grondige kennis van de manier waarop hun omgeving in stand moet worden gehouden. Maar de bescherming van de natuur staat steeds meer onder druk door belangen van de overheid, het bedrijfsleven en mensen uit hun eigen gemeenschap. Dit leidt tot het verlies van natuur, afbrokkeling van traditionele bestuurssystemen en overexploitatie van natuurlijke hulpbronnen op hun land.

Moeilijke omstandigheden voor lokale natuurorganisaties

Lokale bewoners die het verlies van hun land en overexploitatie van natuur en natuurlijke hulpbronnen willen tegengaan, verenigen zich vaak in kleine gemeenschapsorganisaties. Zij werken en leven in prachtige landschappen met veel natuur, maar onder moeilijke omstandigheden. Hun rechten worden vaak niet erkend en hun kennis niet op waarde geschat. Dit gebrek aan erkenning wordt versterkt door hun beperkte toegang tot fondsen en beperkte zichtbaarheid op nationaal en internationaal niveau.

Samen met Wilde Ganzen zetten wij ons in om deze organisaties te versterken, zodat zij steun voor hun werk kunnen mobiliseren. Om netwerken te verstevigen worden deze kleine organisaties in contact gebracht met grote natuurbeschermingsorganisaties. Met hulp van onze lokale partners WACSI, A Rocha Ghana, WARSI en Natura Bolivia organiseren we trainingen die natuurbeschermers leren lokaal fondsen te werven en op te komen voor hun eigen rechten. Het geld dat organisaties vervolgens in eigen gemeenschap inzamelen, wordt via het project op gehoogd. Zo kunnen projecten worden opgezet die de natuur beschermen en mensen van een inkomen voorzien, bijvoorbeeld met lokaal geproduceerde producten.

‘Sociaal bosbeheer biedt Indonesiërs die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van bossen de mogelijkheid om die bossen te beheren. Het proces om hier een vergunning voor te krijgen is echter heel ingewikkeld en bureaucratisch. Zonder steun van organisaties als WARSI is het voor plaatselijke gemeenschappen moeilijk zo’n vergunning te krijgen. Lange tijd hielpen wij hen daarom bij de vergunningsaanvragen.

We beseften ons echter dat we meer nadruk moesten leggen op het versterken van deze gemeenschappen, zodat ze zelfstandig hun middelen konden genereren en hun ambities verwezenlijken. Daarom trainen we hen nu in de verwerking en verkoop van producten als fruit, specerijen en rotan; ontwikkelden we micro-waterkrachtinstallaties om elektriciteit op te wekken en werd een begin gemaakt met ecotoerisme.’ 

Rudi Syaf, directeur van de Indonesische NGO WARSI